Table of Contents

FISMA 101: Przegląd ustawy Federal Information Security Modernization Act

Wprowadzenie

Federal Information Security Modernization Act (FISMA) to amerykańskie prawo uchwalone w 2002 roku, które wymaga od agencji federalnych ustanowienia i utrzymania programów bezpieczeństwa informacji w celu ochrony ich informacji i systemów informacyjnych. Ustawa ta została uchwalona w odpowiedzi na rosnącą potrzebę poprawy bezpieczeństwa informacji w rządzie federalnym i od tego czasu była kilkakrotnie aktualizowana, aby dotrzymać kroku zmieniającemu się krajobrazowi zagrożeń.

Czym jest FISMA?

FISMA to zestaw standardów i wytycznych dotyczących bezpieczeństwa informacji, które odnoszą się do agencji federalnych i ich kontrahentów. Celem FISMA jest zapewnienie, że wrażliwe informacje są chronione przed nieautoryzowanym dostępem, wykorzystaniem, ujawnieniem, zakłóceniem, modyfikacją lub zniszczeniem. FISMA wymaga od agencji federalnych wdrożenia podejścia do bezpieczeństwa informacji opartego na ryzyku, które obejmuje identyfikację i ocenę potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa, wdrożenie kontroli bezpieczeństwa w celu ograniczenia tych zagrożeń oraz stałe monitorowanie skuteczności tych kontroli.

Kluczowe komponenty FISMA

Istnieje kilka kluczowych komponentów FISMA, w tym:

  • Zarządzanie ryzykiem: Agencje federalne muszą przeprowadzać regularne oceny ryzyka, aby zidentyfikować potencjalne zagrożenia bezpieczeństwa i wdrożyć kontrole bezpieczeństwa w celu ograniczenia tych zagrożeń.

  • Ocena kontroli bezpieczeństwa: Agencje federalne muszą ocenić skuteczność swoich kontroli bezpieczeństwa, aby zapewnić, że działają one zgodnie z przeznaczeniem i zidentyfikować wszelkie obszary, które wymagają poprawy.

  • Stałe monitorowanie**: Agencje federalne muszą stale monitorować swoje systemy informacyjne, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i reagować na wszelkie występujące incydenty bezpieczeństwa.

  • Reagowanie na incydenty**: Agencje federalne muszą posiadać plan reagowania na incydenty bezpieczeństwa i muszą być w stanie szybko zidentyfikować, opanować i rozwiązać incydenty bezpieczeństwa.

  • Autoryzacja i akredytacja**: Agencje federalne muszą uzyskać autoryzację od odpowiedniego organu do obsługi swoich systemów informacyjnych oraz muszą regularnie oceniać i ponownie akredytować te systemy, aby zapewnić, że są one bezpieczne.

Zarządzanie ryzykiem

FISMA wymaga od agencji federalnych przeprowadzania regularnych ocen ryzyka w celu zidentyfikowania potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa i wdrożenia kontroli bezpieczeństwa w celu zmniejszenia tych zagrożeń. Proces zarządzania ryzykiem obejmuje następujące kroki:

  1. Identyfikacja aktywów: Agencje federalne muszą najpierw zidentyfikować aktywa, które muszą chronić, w tym wrażliwe informacje i systemy informacyjne.

  2. Ocena zagrożeń i podatności: Agencje federalne muszą następnie ocenić zagrożenia i podatności, które mogą wpłynąć na ich aktywa oraz określić prawdopodobieństwo i wpływ tych zagrożeń.

  3. Określenie ryzyka: Na podstawie wyników oceny zagrożeń i podatności agencje federalne muszą określić poziom ryzyka dla swoich aktywów i uszeregować ryzyka, którymi należy się zająć w pierwszej kolejności.

  4. Planowanie łagodzenia skutków: Agencje federalne muszą następnie opracować plan łagodzenia zidentyfikowanego ryzyka, w tym wdrożenie środków kontroli bezpieczeństwa, takich jak kontrola dostępu, szyfrowanie i zapory sieciowe.

  5. Implementacja: Agencje federalne muszą następnie wdrożyć kontrole bezpieczeństwa, które zidentyfikowały jako niezbędne do złagodzenia ryzyka dla swoich aktywów.

  6. Monitorowanie i ocena: Agencje federalne muszą stale monitorować swoje systemy informacyjne, aby zapewnić, że kontrole bezpieczeństwa działają zgodnie z założeniami oraz aby zidentyfikować wszelkie obszary wymagające poprawy.

Ocena kontroli bezpieczeństwa

Agencje federalne muszą ocenić skuteczność swoich kontroli bezpieczeństwa, aby zapewnić, że działają one zgodnie z przeznaczeniem i zidentyfikować wszelkie obszary, które wymagają poprawy. Obejmuje to następujące kroki:

  1. Testowanie: Agencje federalne muszą przetestować swoje kontrole bezpieczeństwa, aby upewnić się, że działają one prawidłowo i zidentyfikować wszelkie podatności, które wymagają rozwiązania.

  2. Ewaluacja: Agencje federalne muszą ocenić wyniki testów, aby określić skuteczność kontroli bezpieczeństwa i zidentyfikować wszelkie obszary, które wymagają poprawy.

  3. Remediacja: W oparciu o wyniki oceny agencje federalne muszą opracować plan usunięcia wszelkich podatności lub obszarów wymagających poprawy i wdrożyć niezbędne działania naprawcze.

  4. Ciągła poprawa: Agencje federalne muszą stale monitorować i oceniać skuteczność swoich kontroli bezpieczeństwa i wprowadzać ulepszenia w razie potrzeby, aby zapewnić odpowiednią ochronę swoich aktywów.

Ciągłe monitorowanie

Agencje federalne muszą stale monitorować swoje systemy informacyjne, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i reagować na wszelkie występujące incydenty bezpieczeństwa. Obejmuje to następujące kroki:

  1. Monitorowanie w czasie rzeczywistym: Agencje federalne muszą używać narzędzi do monitorowania w czasie rzeczywistym, aby wykrywać i reagować na incydenty bezpieczeństwa w miarę ich występowania.

  2. Analiza logów: Agencje federalne muszą regularnie przeglądać logi ze swoich systemów informatycznych, aby wykrywać wszelkie nietypowe lub podejrzane działania i reagować na incydenty bezpieczeństwa.

  3. Skanowanie podatności: Agencje federalne muszą przeprowadzać regularne skanowanie podatności swoich systemów informatycznych w celu zidentyfikowania wszelkich podatności, które wymagają rozwiązania.

  4. Reagowanie na incydenty: Agencje federalne muszą posiadać plan reagowania na incydenty bezpieczeństwa i muszą być w stanie szybko zidentyfikować, opanować i rozwiązać incydenty bezpieczeństwa.

Autoryzacja i akredytacja

Agencje federalne muszą uzyskać autoryzację od odpowiednich władz do obsługi swoich systemów informacyjnych, a także muszą regularnie oceniać i ponownie akredytować te systemy, aby zapewnić ich bezpieczeństwo. Obejmuje to następujące kroki:

  1. Autoryzacja systemu: Agencje federalne muszą uzyskać autoryzację od odpowiedniego organu do obsługi swoich systemów informacyjnych.

  2. Ocena bezpieczeństwa: Agencje federalne muszą przeprowadzić ocenę bezpieczeństwa swoich systemów informacyjnych, aby zidentyfikować wszelkie zagrożenia bezpieczeństwa i podatności.

  3. Planowanie łagodzenia skutków: W oparciu o wyniki oceny bezpieczeństwa agencje federalne muszą opracować plan łagodzenia wszelkich zagrożeń bezpieczeństwa i podatności oraz wdrożyć niezbędne środki kontroli bezpieczeństwa.

  4. Akredytacja: Agencje federalne muszą następnie uzyskać akredytację od odpowiedniego organu, aby zapewnić, że ich systemy informacyjne spełniają niezbędne standardy bezpieczeństwa i są upoważnione do działania.

  5. Re-akredytacja: Agencje federalne muszą regularnie oceniać i ponownie akredytować swoje systemy informacyjne, aby zapewnić, że nadal spełniają one niezbędne standardy bezpieczeństwa i określić wszelkie obszary wymagające poprawy.

Korzyści z FISMA

Istnieje kilka korzyści wynikających z FISMA, w tym:

Poprawa bezpieczeństwa informacji

Jedną z podstawowych korzyści płynących z FISMA jest poprawa bezpieczeństwa informacji dla agencji federalnych. Wymagając od agencji federalnych ustanowienia i utrzymania silnych programów bezpieczeństwa informacji, FISMA pomaga chronić wrażliwe informacje przed nieautoryzowanym dostępem, wykorzystaniem lub ujawnieniem. Ponadto FISMA wymaga od agencji federalnych przeprowadzania regularnych ocen ryzyka, ocen kontroli bezpieczeństwa i ciągłego monitorowania, co pomaga zapewnić, że ich systemy informacyjne pozostaną bezpieczne w czasie.

Lepsze zarządzanie ryzykiem

FISMA pomaga również agencjom federalnym lepiej zarządzać ryzykiem związanym z bezpieczeństwem, wymagając od nich przeprowadzania regularnych ocen ryzyka i wdrażania kontroli bezpieczeństwa w celu zmniejszenia tego ryzyka. Pomaga to agencjom federalnym identyfikować i ustalać priorytety w zakresie zagrożeń bezpieczeństwa oraz podejmować świadome decyzje o tym, jak najlepiej ograniczać te zagrożenia. Ponadto FISMA wymaga od agencji federalnych ciągłego monitorowania swoich systemów informatycznych, co pomaga zapewnić, że zagrożenia bezpieczeństwa są wykrywane i rozwiązywane w odpowiednim czasie.

Zwiększona przejrzystość

FISMA wymaga od agencji federalnych składania raportów na temat ich programów bezpieczeństwa informacji, co pomaga zwiększyć przejrzystość i odpowiedzialność. Dzięki temu zainteresowane strony, takie jak Kongres, mogą zobaczyć, w jaki sposób agencje federalne zarządzają ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji, a także pociągnąć je do odpowiedzialności za wszelkie zaistniałe incydenty bezpieczeństwa.

Wzmocniona współpraca

FISMA pomaga również wzmocnić współpracę i koordynację pomiędzy agencjami federalnymi, ich kontrahentami i innymi zainteresowanymi stronami, wymagając od nich przestrzegania tych samych standardów bezpieczeństwa informacji. Pomaga to zapewnić, że wszyscy współpracują w celu ochrony informacji wrażliwych oraz że ryzyko związane z bezpieczeństwem informacji jest skutecznie zarządzane na wszystkich poziomach rządu federalnego.

Wnioski

Podsumowując, FISMA jest krytycznym elementem bezpieczeństwa informacji w amerykańskim rządzie federalnym. Wymagając od agencji federalnych ustanowienia i utrzymania programów bezpieczeństwa informacji, FISMA pomaga zapewnić, że wrażliwe informacje są chronione przed nieautoryzowanym dostępem, wykorzystaniem lub ujawnieniem. Wymagając regularnych ocen ryzyka, ciągłego monitorowania i reagowania na incydenty, FISMA pomaga agencjom federalnym zarządzać ryzykiem bezpieczeństwa i szybko reagować na incydenty bezpieczeństwa. Ogólnie rzecz biorąc, FISMA jest ważnym narzędziem poprawy bezpieczeństwa informacji w rządzie federalnym i ochrony informacji wrażliwych.